Filmy śmierć bliskiego krewnego, piosenkarz

Zaniedbany, dwukondygnacyjny dom przy podrzędnej ulicy w jakiejś "dziurze" w północnej Anglii. W domu tym co rusz "strzelają" bezpieczniki albo robi się krótkie spięcie. W tych opłakanych warunkach mieszkają dwie niewiasty. Mari (Brenda Blethyn) jest leciwą i gderliwą wdową, wciąż jeszcze łudzącą się, że swymi warunkami zewnętrznymi zwabi mężczyzn. Usta się tej kobiecie nie zamykają! Swoim gadulstwem doprowadza do tego, że jej nieśmiała, zamknięta w sobie córka - "Mały Głos" (Jane Horrocks) - bardzo rzadko się odzywa albo nic nie mówi...

Raimunda (Penélope Cruz) jest żoną bezrobotnego mężczyzny i matką nastoletniej dziewczyny. Jej rozwiedziona siostra Sole prowadzi nielegalny salon fryzjerski. Kobiety muszą borykać się z codziennością, nadmiarem obowiązków i osobistymi problemami. Całość komplikuje pojawienie się ich matki, która parę lat wcześniej zginęła wraz z mężem w zagadkowym pożarze. Kobiety, których losy wiąże pewna mroczna tajemnica z przeszłości próbują wyjaśnić swoje sprawy w rytmie ognistego tanga "Volver".

Joan Allen wciela się w rolę Terry - żony i matki czterech córek, która niespodziewanie zostaje opuszczona przez męża. Swój gniew i frustrację topi w alkoholu, gdy pewnego dnia zakwita przyjaźń pomiędzy nią a sąsiadem (Kevin Costner). Denny, dawna gwiazda baseballu, a obecnie DJ radiowy staje się najpierw wspaniałym kumplem do picia, a następnie ich zażyłość przeradza się w coś więcej. Jak jednak Danny poradzi sobie z pięcioma kobietami, które dobrze wiedzą czego chcą? Czy Terry znajdzie lekarstwo na swoją złość?

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Akcja filmu toczy się u schyłku II wojny światowej, przedstawiając dzieje żydowskiej dziewczyny pochodzącej z Niemiec, która cudem uchodzi z życiem, chroniąc się w Holandii. Tam przyłącza się do ruchu oporu, aby dowiedzieć się, kto jest odpowiedzialny za zdradzenie i wydanie jej rodziny w ręce nazistów.

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

7-letnia Olive zostaje zakwalifikowana do konkursu piękności dla dziewczynek. Jej dysfunkcyjna rodzina wyrusza w daleką podróż małym busem. Wycieczka stanie się dla nich okazją do skonfrontowania swoich problemów.

Niemiecki żołnierz otrzymuje awans, po czym wraz z całą rodziną musi przeprowadzić się na wieś. Jego najmłodsze dziecko, ośmioletni Bruno, ma problem z aklimatyzacją – brakuje mu przyjaciół do zabawy. Znudzony, pomimo zakazów ze strony matki, udaje się w kierunku farmy. Jednak miejsce to okazuje się obozem pracy dla Żydów. Chłopiec zapoznaje się przebywającym tam rówieśnikiem, nie zdając sobie sprawy, jak niebezpieczna może być ta przyjaźń.

On jest muzykiem, który układa piosenki i śpiewa, bo lubi. Ona przyjechała z Czech, wychowuje córeczkę i lubi grać na fortepianie (w rzeczywistości nawet pianino jest poza zasięgiem jej finansowych możliwości). Pracują "na ulicy": on śpiewaniem zarabia do kapelusza, ona sprzedaje kwiatki. Gdy się spotkają, blizny po poprzednich związkach będą jeszcze świeże. Ale coś ich do siebie pcha: może podobna wrażliwość, wspólne poczucie humoru, samotność? Na pewno muzyka, którą będą odtąd razem wykonywać i tworzyć.

Bart Millard wychowuje się bez matki. Skonfliktowany z despotycznym ojcem, szuka pocieszenia w modlitwie, muzyce i świecie wyobraźni. Lata później, jako nastolatek, Bart postanawia zająć się sportem, wierząc, że w ten sposób odbuduje swoje relacje z rodzicem. Niestety, ciężka kontuzja przekreśla marzenia o futbolowej karierze i chłopak zostaje zmuszony do zmiany planów. Z pomocą przychodzi mu jedna z nauczycielek, która dostrzega w Millardzie nieodkryty talent muzyczny. Zachęcany przez swoją dziewczynę – Shannon, Bart postanawia dołączyć do lokalnego zespołu, zostając ich wokalistą. Grupa przyjmuje nazwę MercyMe i wyrusza w trasę po Ameryce. Niestety, pierwsze koncerty nie zwiastują niczego wielkiego. Sceptyczni wobec zespołu są zarówno widzowie, jak i krytycy. Wszystko zmienia się po jednym z występów... Bart, który właśnie dowiedział się o chorobie ojca i poważnie rozważa odejście z zespołu, siada samotnie z gitarą i zaczyna komponować. Wspominając wszystko, co przydarzyło mu się w życiu, przelewa uczucia i słowa na papier. Z dawnych emocji i niespełnionych nadziei wyłania się legenda „I Can Only Imagine”.